About

"Φτηνά τη Λευτεριά δεν την πουλούν πουθενά. Ούτε και τη χαρίζουνε. Όσοι την πήραν χάρισμα τη χαράμισαν."
Μενέλαος Λουντέμης


Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Είμαι δασκάλα και ειναι όμορφο....

...να έρχονται οι παλιοί σου μαθητές να σε αγκαλιάζουν ,να σε φιλάνε, να σου λένε πως σε αγαπάνε και θέλουν να τους κάνεις μάθημα πάλι..

...Να έρχονται σε σενα να τους ανοιγεις το μπουκαλάκι το νερό γιατί η κυρία όλα τα μπορεί....

...Να τους μαθαίνεις να δένουν τα κορδόνια τους.

 
Να ακους καθε πρωί "κυρία είσαι πολύ όμορφη" ενώ εσυ νιώθεις χάλια.
 
Να καταλαβαίνουν το καινουριο άρωμα σου και το καινουριο lip gloss.
 
Nα κόβεις απλά τις άκρες απο τα μαλλιά σου και όλα να ναι "μεγιές κυρία" ενω κανεις αλλος δεν το είχε παρατηρήσει.
 
Να θέλουν να παντρευτείς πιο πολύ και απο οσο θελει η μαμα σου.
 
Να θέλουν να κάτσουν όλα κοντά στην έδρα.

Οταν παίζετε μαζί να θέλουν να σου κρατούν το χέρι στον κύκλο.
 
Να σε κοιτάνε με ορθάνοιχτα μάτια να δείχνεις που είναι η Ικαρία που πήρε το όνομα της απο τον Ικαρο.
 
Να σου δίνουν μια αγκαλιά ενώ τους διορθώνεις το γραπτό.
 
Να κλαίνε και να βρισκουν καταφύγιο στην αγκαλιά σου.
 
Να χτυπάνε στο διάλειμμα και να θέλουν μόνο εσένα να τους καθαρίζεις την πληγή.
 
Να έχετε σχολάσει στις 1.15 και στις 1.20 να σε βλεπουν στο δρόμο και να σε χαιρετάνε...Και στις 1.22 και στις 1.25.
 
Να ζωγραφίζουν και στο τέλος ολες οι ζωγραφιές να ναι για σενα και με αφιέρωση.
 
Να μαθαίνουν όλα τη διαίρεση και να ξερεις πως τα βοήθησες εσύ.
 
Οταν κάτι σε απασχολεί να το καταλαβαινουν και να σου λένε "τι έχεις κυρία;"
 
Να σε καλούν στα πάρτυ τους.
 
Να ετοιμάζουν πάρτυ εκπληξη για τα γενέθλια σου.
 
Να χαίρονται που πλησιάζει η γιορτή σου.
 
Να τα μαλώνεις και να σε αγαπάνε.
 
Να τα μαλώνεις και πάλι να εισαι η καλυτερότερη δασκάλα.
 
Nα σε λένε καταλάθος μαμά. 
 
Να σου λένε τα μυστικά τους.
 
Να θέλουν να σου πάνε την τσάντα στο γραφείο για να μην κουράζεσαι.
 
Να σου φτιάχνουν πάνω στην έδρα τα βιβλια της ημέρας.
 
Να σου προσφέρουν κάτι απο το φαγητό τους.
 
Να "σκοτώνονται" για το ποιος θα σου δανείσει το ψαλιδάκι του.
 
Να σου λένε πως σ αγαπουν πολυυυυυυυ...
 
Να σου λένε πως όταν μεγαλώσουν θέλουν να γίνουν δάσκαλοι και δασκάλες.
 
Να σε αγκαλιάζουν τόσο σφιχτά που δεν μπορείς να αναπνεύσεις...
 
Να λάμπουν απο χαρά όταν παίζεις μαζί τους στην αυλή...
 
Να σου λενε τι ονειρο είδαν χθες...
 
Και οσο και αν μας κοβουν τα επιδοματα την αγαπη των παιδιων δεν μπορουν να την κοψουν... :D

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ...ΚΑΙ ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΣΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑΤΙ ΤΙΣ ΕΖΗΣΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!

vouliazoume είπε...

Έτσι είναι ανώνυμε.
Δεν είναι επάγγελμα, είναι λειτούργημα που καμιά φορά μοιάζει και με ευλογία...

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο...αυτός είναι ο σωστός εκπαιδευτικός...!

Δημοσίευση σχολίου

Προτιμήστε να γράφετε ελληνικά κι ας κάνετε ορθογραφικά λάθη!
Είμαστε Έλληνες, έχουμε τη δική μας γλώσσα...
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας!