Ποίηση-Μουσική-Ερμηνεία: Θανάσης Γκαϊφύλλιας
Δίσκος:Φύλλο Πορείας - 1985
Δίσκος:Φύλλο Πορείας - 1985
Το ποίημα της Κομοτηνής το έγραψε και το δημοσίευσε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας όταν ήταν στη Θεσσαλονίκη.Αρκετά χρόνια αργότερα του το ζήτησε ο Γιώργος Ανδρέου, το μελοποίησε και το συμπεριέλαβε στον πρώτο του δίσκο με το συγκρότημα "Αλέ Ρετούρ"(1984), με τη φωνή του Στάθη Παχίδη. Το 1985 θα το μελοποιήσει ο ίδιος ο Γκαϊφύλλιας και έτσι το ακούμε εδώ. Από τον προσωπικό δίσκο του δημιουργού "Φύλλο Πορείας". Το 1999 θα το τραγουδήσει,με διαφορετική ενορχήστρωση, ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης με τον Θανάση να κάνει δεύτερη φωνή στον δίσκο "Stavento".
Η "Κομοτηνή" είναι ένα σπουδαίο τραγούδι - σημείο αναφοράς του σημαντικού τραγουδοποιού για την αγαπημένη πόλη του...ένα τραγούδι που σημαίνει πολλά και για όσους είναι από τη Θράκη ή έχουν ζήσει εκεί, μιας και οι εικόνες και οι μυρωδιές του τραγουδιού δεν έχουν να κάνουν μόνο με την πρωτεύουσα του Νομού Ροδόπης,αλλά και με την Ξάνθη και με την Αλεξανδρούπολη!
Η "Κομοτηνή" είναι ένα σπουδαίο τραγούδι - σημείο αναφοράς του σημαντικού τραγουδοποιού για την αγαπημένη πόλη του...ένα τραγούδι που σημαίνει πολλά και για όσους είναι από τη Θράκη ή έχουν ζήσει εκεί, μιας και οι εικόνες και οι μυρωδιές του τραγουδιού δεν έχουν να κάνουν μόνο με την πρωτεύουσα του Νομού Ροδόπης,αλλά και με την Ξάνθη και με την Αλεξανδρούπολη!
"Ένας κακός βοριάς μαστιγωτής
μέσα στη νύχτα κατεβαίνει απ' τη Ροδόπη
και μ' ένα φόβο σε ξυπνάει για να δεις
πόσο αλλάξαν οι καιροί και οι ανθρώποι.
Και τ' απογεύματα στα τούρκικα στενά
ένα γραμμόφωνο να κλαίει για τα μεράκια
χαμένα χρόνια που δεν έρχονται ξανά
χαμένα βήματα στα έρημα σοκάκια.
Κομοτηνή, Κομοτηνή
φωνή σβησμένη απ' τη βροχή κι απ' τις αρβύλες
λησμονημένη και γυμνή
κοιτάς το αύριο κρυφά πίσω απ' τις γρίλιες."
μέσα στη νύχτα κατεβαίνει απ' τη Ροδόπη
και μ' ένα φόβο σε ξυπνάει για να δεις
πόσο αλλάξαν οι καιροί και οι ανθρώποι.
Και τ' απογεύματα στα τούρκικα στενά
ένα γραμμόφωνο να κλαίει για τα μεράκια
χαμένα χρόνια που δεν έρχονται ξανά
χαμένα βήματα στα έρημα σοκάκια.
Κομοτηνή, Κομοτηνή
φωνή σβησμένη απ' τη βροχή κι απ' τις αρβύλες
λησμονημένη και γυμνή
κοιτάς το αύριο κρυφά πίσω απ' τις γρίλιες."
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προτιμήστε να γράφετε ελληνικά κι ας κάνετε ορθογραφικά λάθη!
Είμαστε Έλληνες, έχουμε τη δική μας γλώσσα...
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας!