Ο Γιώργος και ο Αχμέντ

Γιώργος, Ελλάδα 
         
Είμαι δυτικός, με το ζόρι. Έπρεπε να γίνω δυτικός για να μην έχω το δικό μου νόμισμα, για να μην αποφασίζω μόνος μου για τα οικονομικά μου. Και άρχισα λοιπόν να συμπεριφέρομαι σαν δυτικός.
Βάζω στόχο να σπουδάσω, να κάνω ίσως κι ένα μεταπτυχιακό κι έτσι να βρω μια δουλειά με τα περισσότερα δυνατά χρήματα. Δεν μου φτάνουν τα λίγα, θέλω πάντα περισσότερα. Όποιος έχει περισσότερα τον ζηλεύω ή τον κατακρίνω ότι τα απέκτησε παράνομα. Θέλω να πάρω αμάξι, να πάρω ρούχα, σπίτι. Κάνω στην άκρη λίγο τους φίλους μου γιατί έχω δουλειά. Κάνω στην άκρη λίγο τη συντροφιά μου γιατί έχω φιλοδοξίες. Θέλω να περνάω πάντα καλά. Εγώ! Θέλω να καταφέρω να πετύχω. Εγώ! Τρέχω όλη μέρα. Για μένα! Μπαίνω στο μετρό κι έχω πάντα το κεφάλι κάτω. Πνίγομαι όταν έχει κόσμο. Σπίτι μου περνάω πολύ όμορφα μόνος μου. Με την τηλεόραση τα λέμε πολύ καλά. Με το Pc είμαστε αχώριστοι.Όταν θα βγω έξω θα πάω στην πορεία. Έχει να κάνει με το επάγγελμά μου. Φυσικά και δεν θέλω να μειωθεί ο μισθός μου, να ανοίξει το επάγγελμά μου. Χτες είχε άλλη πορεία, αύριο άλλη. Ούτε καν με ενδιαφέρει περί τίνος πρόκειται. Ψηφίζω μόνο κάποιον γνωστό για να με «φτιάξει». Αλλιώς δεν με νοιάζει ποιος θα βγει, αρκεί να μην αλλάξει κάτι εις βάρος μου.  Μα πόσο μ’ αγαπώ!


Αχμέντ, Αίγυπτος
Είμαστε ανατολίτες. Ζούμε σε μία χώρα με τεράστια ιστορία κι από τις πιο ισχυρές στη Μέση Ανατολή. Όμως οι συνθήκες πίσω από τη βιτρίνα είναι άθλιες. Ζούμε ο ένας πάνω στον άλλο, στις περιορισμένες εύπορες περιοχές δίπλα από το Νείλο. Η ανεργία μας έχει κάνει τη ζωή δύσκολη. Αυτοπυρπολούμαστε μη μπορώντας να αντιμετωπίσουμε τη φτώχεια. Οι άνθρωποί μας είναι το πιο σημαντικό μας στήριγμα. Το θεσμό της οικογένειας τον έχουμε πολύ ψηλά. Στο δρόμο λέμε πάντα ένα καλημέρα στο διπλανό μας και το χαμόγελο δεν το χάνουμε εύκολα. Είμαστε βαθιά θρησκευόμενοι και συχνά θρησκόληπτοι.  Είναι το μόνο που μας δίνει πίστη. Όλοι μαζί προσευχόμαστε, όλοι μαζί ματώνουμε για να πενθήσουμε.

Δεν μας αρέσουν και πολύ οι Δυτικοί. Μας αρέσει ο πολιτισμός μας, μας αρέσει η μουσική μας. Δεν γουστάρουμε καθόλου αυτόν που μας  κυβερνάει εδώ και 30 χρόνια. Βγαίνουμε όλοι στους δρόμους. Σκοτωνόμαστε. Και συνεχίζουμε μέχρι να αλλάξουμε αυτό που θέλουμε. Και το αλλάξαμε. Εμείς!
 
Υ.Γ.
 
Ο Γιώργος αυτή την περίοδο έχει ανάγκη να θυμηθεί την ανατολίτικη φύση του. Να επιστρέψει εκεί απ’ όπου ξεκίνησε. Είναι ευκαιρία επιτέλους να αρχίσει να κάνει πάλι πράγματα για όλους και να αφήσει στην άκρη τον καλοαναθρεμμένο του εαυτό.
   
Ο Αχμέντ είναι ακόμα στην αρχή. Λογικά θα ακολουθήσει το Γιώργο. Απλά πρέπει να προσέξει στη συνέχεια να μην σαγηνευτεί από τις σειρήνες και καταλήξει όπως είναι ο Γιώργος τώρα.


Του Μάνου Λυπάκη, Ηράκλειο

 Πηγή: www.protagon.gr